Radość Jaźni

Darmowy audiobook: Radość jaźni, autorstwa  Swami B.V. Tripurari

Radość jaźni Swami B.V.Tripurari

Gorąco zachęcam do wysłuchania tego krótkiego, darmowego audiobooka. Radość Jaźni, to książka która w bardzo przyjazny sposób tłumaczy czym jest bhakti, pozwala także zrozumieć kim jesteśmy, jaka jest nasza prawdziwa natura, i co sprawia, że świadomość odczuwa radość.

Radość czerpana z materialnych przedmiotów nigdy nie będzie trwać wiecznie. Dlaczego? Dlatego że przedmioty te przemijają. Przejawy materii – począwszy od naszych niewielkich ciał, a na gigantycznych układach gwiezdnych skończywszy – pojawiają się niczym piana na falach na pewien czas, aby zniknąć na zawsze.
My sami natomiast nie jesteśmy przelotnym doznaniem materialnej radości. Jesteśmy doznającymi. Jesteśmy świadomością i mamy świadomość, czyli moc doznawania radości jaźni.

Tydzień niczym powieki mrugnięcie

Kilka dni temu zakończył się kolejny retreat, duchowy festiwal, któremu jak co roku przewodził Swami BV Tripurari. Był to czas szczególny i niezwykły z kilku powodów. Po pierwsze, doczekaliśmy się polskiej edycji Bhagawadgity autorstwa Swamiego (tutaj wielkie ukłony w stronę wydawnictwa Purana), okraszonej wymownym podtytułem: Jej filozofia i emocje. Księga dostępna jest w formie drukowanej oraz elektronicznej. Po drugie, Swamiji na krótko przed przylotem do Polski świętował premierę kolejnej swojej książki, zatytułowanej: Circle of Friends (W kręgu przyjaciół). Ta unikatowa książka skupiona jest na przyjacielskiej (sakhja) relacji, którą można mieć z Absolutem/Bogiem. Szczegółowo opisuje różne jej rodzaje, wymienia zasadnicze różnice, przy tym zabiera nas w głęboką podróż pełną duchowych emocji, przyjaźni, miłości i zaufania.Przez niemal 7 dni Swami Tripurari wygłosił kilka godzin wykładów, podczas których rozwijał niektóre kwestie zawarte w obu wyżej wymienionych książkach, odnosząc ich treść i ponadczasowe znaczenie do naszych czasów. Wszystkie wykłady dostępne sukcesywnie będą udostpęniane na platformach podcastowych w tym Spotify  Na kanale YouTube na którym były one transmitowane na żywo są już dostępne.
Warto wspomnieć, że Swami odwiedził po raz pierwszy Polskę dokładnie 20 lat temu. Wówczas, w 2004 roku przybył na zaproszenie swoich pierwszych uczniów, tj Gauraśaktiego oraz Anadiego Kryszny. Wtedy też, do Kielc przyjechał Bhakti Kamala Tirtha Swami, specjalnie by spotkać się ze Guru Maharajem. Ponieważ historia lubi się co jakiś czas powtarzać, więc w tym roku, równo 20 lat później Swami Tirtha również przybył by spotkać się ze Swamim Tripurarim. 
W sobotę, w przedostatni dzień festiwalu odbyły się inicjacje. Dla niewtajemniczonych wspomnę tylko, że inicjacja na ścieżce premadharmy w ujęciu wisznuizmu Gaudija oznacza zostanie podłączonym  pod duchową sukcesję uczniów. Poważny student bądź studentka podążający tą ścieżką, przyjmuje schronienie w osobie kwalifikowanego przewodnika, mistrza duchowego. Świadomie zgadza się wykonywać wszystkie czynności, które są wspierające i pozytywne dla roślinki bhakti (oddania w miłości). Taki guru inicjuje w uczniu, mocą swojego doświadczenia połączonego z mocą mantr, duchową gorliwość do pełnienia sadhany (potocznie zwanej duchową rutyną), rozbudza tlącą się w sercu miłość do Boga. Szepcząc jej/jemu do prawego ucha słowa mantry, roznieca w adepcie gorące pragnienie kochania i służenia Bogu. Taka osoba zostaje pobłogosławiona do pięknego życia sadhaki!Nowo inicjowane osoby otrzymują też nowe imię, które ma przypominać im o swojej duchowej proweniencji. Imiona te odnoszą się do Boga i jego boskich zabaw, oraz jego wiecznych towarzyszy, Znaczące jest to, że do każdego takiego imienia dokładane jest słowo dasa/dasi, które oznacza sługę/służkę.Oto międzynarodowa lista szczęśliwców, którzy właśnie zaczęli nowe życie:Lalita dasi (UK), Ananda dasi (Italia), Vidagdha dasa (Polska). Drugą inicjację (mantra diksza) otrzymał Harijana (Słowacja).
Pozwolę sobie dodać, że Vidagdha, do momentu inicjacji nazywał się Karol. To właśnie z nim, niespełna rok temu, spotkałem się na Festiwalu Szamana, gdzie zaraz po skończonym warsztacie Moc mantr, podszedł do mnie i powiedział, że chce dowiedzieć się czegoś więcej w tym temacie.  Jak widać, sprawy potoczyły się bardzo szybko, bo w niespełna rok, Karol przeszedł intensywną drogę od pójścia za głosem serca po przyjęcie formalnej  inicjacji na ścieżce prema dharmy.
Nasze ścieżki, zwłaszcza te duchowe są niezmierzone.
Pamiętając słowa Wisznu Swamiego, mówiące o tym, że dystans jaki pokonaliśmy by przyjąć schronienie w Guru, jest dalece większy, niż dystans który dzieli nas od złapania lotosowych stóp Absolutu, kończę dzisiejszą wiadomość.

Jaya śri śri guru-gauranga jayatah!

Bhagawadgita – Pieśń Pana z komentarzami Swami BV Tripurari

Bhagawadgita – Jej filozofia i emocje, to długo wyczekiwane, polskie wydanie tej niezwykłej księgi! 

Bhagawadgita stanowi najbardziej zwięzły wyraz filozofii wieczystej w literaturze indyjskiej. Przemawiając bezpośrednio do naszej duszy, wskazuje przyczynę wszelkiego cierpienia – materialne przywiązanie. Jako remedium na tę powszechną bolączkę ludzkości proponuje ścieżki właściwego działania w życiu, mistycznego wglądu, oddania i ostatecznie bezwarunkowej miłości. Swami B.V. Tripurari omawia w swej książce filozofię Bhagawadgity językiem człowieka współczesnego, nie gubiąc przy tym jej tradycyjnego przesłania. Odkrywa jej ukrytą prawdę w duchu swojej duchowej sukcesji, którą jest gaudijawedanta. Komentarz Swamiego charakteryzuje właściwa tej szkole głębia duchowego wglądu ukazanego w postmodernistycznym świetle. Dzięki temu czytelnik może uzyskać ogólne pojęcie o subiektywnym punkcie widzenia Śri Kryszny wypowiadającego Bhagawadgitę

Bhagawadgita. Jej filozofia i emocje zawiera wersety sanskryckie Gity zapisane pismem dewanagari, ich transliterację na alfabet łaciński oraz tłumaczenie poszczególnych słów na język polski. Dzięki klarownemu komentarzowi oraz osadzonemu we współczesności duchowemu wglądowi Swamiego B.V. Tripurariego ta tradycyjna pod względem formy i ducha edycja jest przyjemna i łatwa w odbiorze.

Książkę można zamówić bezpośrednio na stronie wydawcy, pod tym linkiem: Bhagawadgita.

Komentarz Swamiego krok po kroku prowadzi czytelnika przez kolejne wersety i rozdziały, ukazując wewnętrzną spójność Bhagawadgity, i sprawia, że to ponadczasowe arcydzieło duchowe czyta się niemal jak traktującą o potencjale naszego życia bestselerową powieść, która pozwala kąpać się w blasku miłości Boga. 

Autorem tej edycji jes Swami B.V. Tripurari – uznany autorytet w dziedzinie wedanty oddania, powszechnie ceniony za elokwencję prelegent oraz pisarz. Od ponad pół wieku jest mnichem wyświęconym w tradycji wisznuizmu bengalskiego (gaudijawisznuizmu). Rozwijał się duchowo pod okiem swojego czcigodnego guru światowej sławy Śrili A.C. Bhaktiwedanty Swamiego Prabhupady, który uważając go za filar swojej misji, obdarzył go mocą rozpowszechniania literatury gaudijawisznuickiej. 

Swamidżi otrzymał także dalsze wskazówki i błogosławieństwo od Śrili Bhakti Rakszaki Śridhary Dewy Goswamiego, który powiedział: „Wiesz wszystko. Twój Gurumaharadża dał ci wszystko. Idź i  rozpocznij misję. Ja będę w tle, pomagając w razie potrzeby”.

Swami B.V. Tripurari przyjął instrukcje i ideały swych guru za nić przewodnią własnego życia. Jako mentor duchowy od wielu lat ze współczuciem dzieli się swoją mądrością. Słynie z systematycznego zgłębiania głównych tekstów tradycji, a także z niezwykłej otwartości i zdolności przystosowania się do realiów zmieniającego się świata. Udziela osobistych wskazówek podczas cotygodniowych spotkań online oraz duchowych odosobnień.

Z okazji pojawienia się Adwajta Aczarji

Cześć! Jako, że jakoś trzeba zacząć naszą wspólną przygodę na kanwie Nitai-bhai, to dzisiejsze święto związane z pojawieniem się Adwaita Aczarjiwydaje się być chwilą idealną.Szczerze przyznaję, że naprawdę trudno jest podjąć się próby opisania tego, kim jest Adwaita Aczarja. Dzieje się tak, ponieważ aby w niewielkim procencie zrozumieć kim On jest, dobrze byłoby znać choć trochę kontekst Jego pojawienia się. A ów kontekst, sam w sobie jest tematem setek książek i przyczyną milionów słów, które i tak nigdy nie będą w stanie opisać nawet ułamka tej duchowej rzeczywistości.Niemniej, spróbować można 😉
W jednym z najważniejszych tekstów literatury wedyjskiej (Bhagawadgity), Kryszna mówi:
Kiedykolwiek i gdziekolwiek następuje upadek praktyk religijnych (duchowych), o potomku Bharaty, oraz następuje drastyczny wzrost bezbożności – wtedy Sam, osobiście zstępuję do tego świata.”Powyższy werset przytoczyłem po to, by posłużył nam za tło, do dalszej narracji. Adwaita Aczarja urodził się w wiosce Nabagram w Laur (obecnie w dystrykcie Sunamganj w Bangladeszu) w 1434 roku, około pięćdziesiąt lat przed Czaitanją Mahaprabhu (Śri Czaitanja uważany jest za samego Krysznę, który pojawił się w przebraniu swojego wielbiciela).Adwaita Aczarja bardzo ubolewał nad kondycją świata oraz społeczeństwa swoich czasów. Ludzie pogrążeni w materialnym rozwoju, zdawali się być całkowicie w zapomnieniu o swoich duchowych powinnościach. Postępująca korupcja i degradacja zasad moralnych była tego zewnętrznym przejawieniem. Wszelkie przejawy religijności były jedynie powierzchowne, nastawione na osiągnięcie tymczasowych rezultatów.Rozmyślając o tym, co może zrobić dla poprawy wciąż pogarszającej się kondycji rodzaju ludzkiego, przypomniał sobie następujący werset z Gautamija-tantry:Śri Kryszna, który darzy wielką miłością swoich wielbicieli, zaprzedaje siebie samego takiemu wielbicielowi, który ofiaruje Mu po prostu listek tulasi (tzw. święta bazylia) oraz odrobinę wody.”Adwaita Aczarja idąc tym tropem doszedł do wniosku, że Kryszna, nie znajdując żadnego sposobu aby spłacić dług, który ma wobec takiej osoby ofiarującej Mu liść tulasi i wodę, jedyne co może zrobić, to ofiarować samego siebie takiemu wielbicielowi.Od tej chwili, Adwajta postanowił bezustannie czcić Krysznę, ofiarując mu wodę z Gangesu oraz pączki roślinki tulasi. Nawoływał przy tym w niebogłosy, błagalnie prosząc obiekt swego uwielbienia, by zstąpił na Ziemię i uwolnił ją tej materialistycznej, degradującej atmosfery. 
Krótko mówiąc, głównym zstąpieniem wspomnianego wcześniej Śri Czaitanji, jest ta błagalna prośba Adwaita Aczarji. Tym samym, Pan po raz kolejny udowadnia, że pojawia się w tym świecie głównie za sprawą pragnienia swego wielbiciela. Pokazuje to bardzo dobitnie, jak wielkim uczuciem Bhagawan Śri Kryszna obdarza tych, którzy ofiarowali mu najcenniejszy skarb — swoje serca.Warto wspomnieć, że Czaitanja Mahaprabhu, będąc samym Kryszną, rozprawił się z demoniczną naturą tego świata, po prostu zalewając go oceanem duchowej miłości, oceanem kryszna-premy. Zero przemocy, brak ścinanych głów, czy rozszarpywanych wnętrzności. Jedynie miłość niesie prawdziwe oczyszczenie.Niech Adwajta Aczarja będzie nam przychylny i wspiera nas w naszych wysiłkach na ścieżce bhakti.